Bossen met bergen

Hallo

Was ik weer. Ondertussen in het noorden van het zuidereiland beland. Vlakbij ons aller Abel Tasman NP.
Weer een paar geweldige mooie dingen gezien. En ik zou zeggen, bekijk de foto's!!

In Wanaka voor m'n vertrek langs het benzinestation/garaga gereden. Ik had wat plattige banden dus een aardige pompbediende heeft er wat lucht in geperst (met een compressor hoor)
Ik had ook met het huurbedrijf gebeld over m'n vermiste wieldop. Dat was geen probleem, zou me 10 dollar kosten.
Vanuit Wanaka door de Haast Pas gereden. Zat ik wat over in, met al die bochten en ravijnen, maar het viel reuze mee!! Zo kwam ik weer door Franz Joseph waar ik nog snel wat inkopen heb gedaan.
Aangekomen bij het vredige Okarito, op aanraden van de hosteleigenaar een korte wandeling naar een uitzicht punt gemaakt....Korte wandeling....jaaaa...Met 264 traptreden...... au...
Maar zoals gewoonlijk het uitzicht was het weer wel waard!!! Schitterend zicht op de Zuidelijke alpen en de Fr J. Glacier.
Na een geweldige zonsondergang die avond, de volgende dag gaan kayakken.... Okarito ligt aan een laguna en daar is het leuk kayakken volgens de experts. Dus ik naar dat verhuurbedrijf. Ja, zei de beste man daar. Het is uitgaand tij, maar je hebt de wind mee. En het tij keert pas om 1600 uur (het was toen 1300) dus dan heb je het makkelijk met terugpeddelen. Er was ook sprake van een stroomversnellinkje ergens maar dat moest ook geen probleem zijn....
Tssss, okee, het was erg mooi dat moet ik toegeven, maar wat een gepeddel. De helft van de tijd stak m'n roer (ja, ik had zelfs een roer!) in de grond of het grind en moest ik al klauwend vooruit zien te komen. Dat stroomversnellinkje bleek toch niet echt meewerkend en moest ik over de glibberige stenen de kayak langs de kant trekken....
Maar, het leukste kwam nog...Het tij was eerder gekeerd..........Jawel, tegen de wind (die kwam van zee dus niks dat het tegenhield) en tegen het tij....
Allemachtig, m'n armen vielen zowat uit m'n gewrichten....
Nou bleek dat de man van het verhuurbedrijf ook had gezien dat het tij 'tegen mij' was gekeerd en had me in de gaten gehouden met een verrekijker. Toen ik bij de rivierkant kwam vroeg ie of het wel goed ging....Nou....dat is maar hoe je het bekijkt....Ik was niet weggespoeld...dat was een goed ding...
Hij had zich vergist in het tij en als verontschuldiging een bakkie pleur voor me gemaakt (ik weet het niet hoor, maar die kiwi's hebben echt nog geen kaas gegeten van goede koffie).
Zucht, dat was dus m'n kayak avontuur.
Die avond ter compensatie van m'n zere armen deed de zon haar best met ondergaan, dit leverde weer schitterende plaatjes op.

De volgende dag weer verder. Ik zou stoppen in Reefton, dit meer om de reis te onderbreken want anders had ik wel heeel lang in de auto gezeten richting St. Arnaud.
Er viel ook niet bijster veel te beleven. En heb lekker op m'n kamer zitten lezen.
De volgende dag door weer allerlei bergpassen en over bergweggetjes naar St. Arnaud. Gelegen in het Nelson Lakes Nat. Park. Mooi dus....aan een lake dus...en dus heeeeeel veeeeel sandflies.....dus..
De was gedaan, was echt nodig. En de volgende dag een mooie wandeling door het bos gemaakt. Allerlei vogelsoorten en schitterende natuurlijke kunstwerken van mos en stronken. En...wespen....het hele bos zoemde ervan....Heerlijk...ben dol op wespen....NOT!! Niet over nadenken, gewoon doorlopen. Ze lieten me dan ook aardig met rust.

Vandaag St. Arnaud verlaten en naar weer allerlei bochtige wegen met schitterende vergezichten aangekomen in Takaka. Hier in Golden Bay was ook de plek waar Abel Tasman in 16...nogwat aanlegde. En nadat ie bang was gemaakt door de Maori weer met volle zeilen pleite ging.....Sukkel denk ik dan.... Hadden we toch mooi een leuke kolonie kunnen hebben hier!!!! Tjonge jonge,...mietje.
Takaka dus. Ik zal op onderzoek uit....maar eerst...koffie....

Laters
Esther